Verjaardags cadeautje !

Een mooi cadeautje voor de jarige Frida:

Zoals AZ in 80/81, Feyenoord in 98/99, Ajax in 95/96 en PSV de laatste drie jaar, of te wel... als een echte (aanstaande) kampioen, werden vandaag door de F3, ook op een dag dat het spel wat minder was, de punten binnen gehaald.

De eerste helft met zon tegen, maar wind mee was moeizaam. 1 uitbraak had Vreeswijk nodig om op 0-1 te komen. We bleven rustig door voetballen in de, inmiddels vetrouwde opstelling; Ravi op het doel met Khalid achterin, Joep als voorstopper en twee aanvallend opererende vleugelbacks; links Daniel en rechts Thijs.

Arthur als ouderwetse spil, met linksbuiten Mels, rechtbuiten Emre en Spier als diepe spits bleven druk uitoefenen op het Vreeswijkse doel. Het resultaat was dat bij het rustsignaal de 0-1 was omgebogen naar 2-1!

In de tweede helft speelde we de wedstrijd rustig uit. Zonder het mooie voetbal van vorige keer te kunnen herhalen werden wel de posities goed bezet en lieten we de tegenstander lekker als een kluitje achter de bal aan hobbelen. Iedereen bleef wel zijn best doen en voor elkaar lopen. Vooral Thijs en Arthur bleven sleuren en trekken en Daniel pakte zijn rol als verdedigende middenvelder. Doordat Spier en Mels hard bleven doorwerken voorin en de enigsinds zieke Emre de goede passes bleef versturen, zoals we van hem gewend zijn ontstonden er weer veel kansen, maar helaas zaten de paal en de lat menigmaal in de weg. Goed verdedigen van Khalid en Joep en twee prachtige reddingen van keeper Ravi zorgde dat de 2-1 tot het einde op het scorenbord bleef staan.

De penalties werden koel ingeschoten en de meeste van de tegenstander werden tegengehouden.

Volgende week spelen we de belangrijkste wedstrijd tegen onze concurrent, Kampong.

Weer lekker trainen maandag en tot volgende week!

Groetjes Marcel

Stevig op kop!

Vandaag zonder Daniël en zonder Marcel. Dat gaf Robert kopzorgen voor de belangrijke uitwedstrijd bij de nummer 3 van de competitie, Hercules F6. Na een doorwaakte nacht had hij de oplossing: Joep in plaats van Daniël achterin, een ruit met de punt naar voren op het middenveld en de flanken steeds bezet houden. Met hulp van Alex werd de groep geïntrueerd.Vanaf de aftrap zaten onze jongens er bovenop. Kahlid en Joep hielden het potdicht en konden zelfs naar voren schuiven, om de bal al rond de middenlijn af te pakken. Daarbij werden ze goed geholpen door een zeer ijverige Thijs en door Arthur die er weer stevig in ging en de bal goed rond liet gaan. Het was geen spannende wedstrijd.

Hercules hield ruim vijf minuten stand, zonder zelfs maar in de buurt van Rafi te komen. PVC combineerde veel beter dan de tegenstander, onze jongens liepen zich vrij en joegen fanatiek op de bal. Dat laatste deden ze niet allemaal tegelijk, zodat er na het veroveren van de bal altijd een vrij man was. Spier en Emre hielden het spel goed breed.Emre brak de wedstrijd open. Al gauw scoorde hij weer: ingooi, pass op Spier, voorzet, overstapje Mels en Emre schiet de bal beheerst in de hoek. Prachtig! Bij rust was het al 3-0. Die score zou verdubbelen in de tweede helft. Eerst scoorde Spier zijn tweede. Er volgde een mooi, bekeken afstandsschot van Mels. En toen wou Rafi niet meer keepen, want die had, afgezien van één uittrap in de eerste helft, de bal nog niet geraakt.

In de rust hadden we al afgesproken dat Khalid zou gaan keepen. De wisseling was nog nauwelijks achter de rug of Rafi rondde een individuele actie af met een volley en hoog in het net belandde. Zijn eerste treffer dit seizoen en dat werd gevierd!

Maandag trainen, zaterdag vrij.

Tweede Paasdag natuurlijk ook vrij.

29 maart om 8.30 verzamelen voor de thuiswedstrijd tegen Vreeswijk.

We blijven winnen in de competitie

Vandaag de lastige uitwedstrijd bij Magreb op het altijd winderige sportpark in Papendorp. Het was extra moeilijk omdat onze diepe spits Mels ontbrak. Gelukkig was Robert wel genoeg hersteld om de wedstrijd te coachen en met een geheel nieuw tactisch concept de tegenstander zand in de ogen te strooien. We startten matig, waarschijnlijk afgeleid door de niet centraal geplaatste doelen, waardoor onze schoten naast vlogen. De eerste tegenaanval van Magreb betekende 1-0 achter, ondanks een alert uitlopen van Rafi en een aanwijzing met de zere hand door de coach.



Gelukkig lieten we ons daardoor niet uit evenwicht brengen. Dat was ook niet nodig, want ons team combineerde veel beter dan de tegenstander. En zo werd het al snel 1-3 voor ons! Maar de tegenstander speelde voor de wind, terwijl onze achterhoede, overmoedig door de voorsprong, zijn taken vergat: een ruststand van 3-3...

We waren ook na de rust beter. Robert had de achterhoede weer op zijn plaats gezet. Ik had verwacht dat we, net als tegen PVCV, met wind mee over de Fjes van Magreb heen zouden lopen. Dat gebeurde bepaald niet, hoewel iedereen wel goed zijn best bleef doen. Sommige van onze jongens werden te moe, waardoor de scherpte om het af te maken ontbrak. Dat gold niet voor Arthur die de les van Alex om fysieke duels aan te gaan ter harte had genomen (ten koste van vijf zware charges van de tegenstanders, die gek genoeg niet werden teruggefloten; een bloedende knie was het gevolg). En dat gold ook niet voor Emre (foto) die zijn tweede en derde doelpunt scoorde, zodat de eindstand op 4-5 voor ons kwam.

De laatste tien minuten waarin niet werd gescoord waren bloedstollend, met een bal op de onderkant van de lat van de tegenstander en nog een paar gevaarlijke uitvallen van Magreb. Weer een overwinning in de tas. En nu maar afwachten wat mede-koploper Kampong heeft gedaan...Volgende week 9.45 verzamelen voor de uitwedstrijd bij Hercules. Dat is LATER dan op mijn schema staat!

Vriendelijke groet, Wim.