Vandaag zaterdag 26 april moest het er dan van gaan komen. Magreb was de tegenstander en we begonnen erg goed aan de wedstrijd. Ravi had weinig te doen en we speelde als een echte kampioen. Prima spel en goed overspelen zorgde voor een 2-0 voorsprong.
In de tweede helft echter, lieten we het helemaal liggen. Het kampioenschap werd al een beetje gevierd en het spel werd laks. Magreb rook zijn kans en kwam terug in de wedstrijd. Het werd zelfs 2-2 en er kwamen een paar spannende laatste minuten.
Gelukkig bleef het daarbij en dat betekende toch nog een mooie afsluiting van een leuk seizoen:
KAMPIOEN!!!!
En dat moest natuurlijk gevierd worden:
Tevens bleek het ook nog een mooi verjaardagscadeau te zijn voor Ravi, want hij was jarig en Saida had flink uitgepakt met de traktatie!
Op deze mooie ochtend in april langs het veld dacht ik even terug:
Het eerste jaar waarin de onderlinge vriendschap en samenhang groeide als de flora in zo'n mooie maand als april en waarin het voetbal maar heel langzaam doordrong; "wel leuk, maar de wereld vergaat niet als je verliest" staat nog vers in ons geheugen en we herinneren ons waarschijnlijk allemaal nog goed de wedstrijden, waarbij de rondzwermende insectenvriendjes, de madeliefjes en overvliegende vliegtuigen vaak veel interessanter waren dan wat er zich op het veld afspeelde en waarbij een leuk onderling stoeipartijtje of gewoon een lekkere hug niet ongewoon was tijdens de wedstrijd en als je moe was dan ging je gewoon effe zitten. Dat was ook het jaar waarin die ene meneer, meer als een leuke gezellige vriend werd gezien ala "Ome Willem" of van mij part "Piet Piraat" dan een serieuze voetbaltrainer. Ook die andere vaders liepen maar druk te doen over "in de ruimte", "breed houden" en nog veel moeilijker "positie houden". Juist hierdoor was het een fantastisch jaar. En waarom het nog meer een fantastisch jaar was, naast natuurlijk het mooie voetbalkamp, was omdat heeeeel langzaam en heeeel stiekum we leerder met elkaar te voetballen.
Dit is nu het tweede jaar. De samenhang en vriendschap is gebleven. (kijk naar Elmo, die er vandaag weer bij was en waarbij duidelijk was dat hij er nog steeds bij hoort) Maar langzaam heeft ook iedereen zijn plek gevonden. Buiten het veld onderling, maar ook binnen het veld;
Kalhid: Schopte tegen alles wat bewoog, maar als iets dreigde terug te schoppen was het gauw een probleem en moest hij overgehaald worden om verder te gaan. Nu staat er altijd en ontwikkelt naast het stoppen van de bal nu ook de rust om een bal aan te nemen, te kijken en te passen naar zijn medespelers.
Joep: Begon als "in-de-wegloper", maar is inmiddels een echte voorstopper. Waar de bal is, is Joep. Een goede verdediger, maar wordt ook steeds sterker aan de bal. Hij is vooral gegroeid in zijn schotkracht. .Wie herinnert zich niet die prachtige lob van grote afstand.
Daniel: Begon als kampioen dromen en medespelers afleiden. Heeft het ook nog even in het doel geprobeerd, maar ontwikkelt zich nu als een goede verdedigende middenvelder. De pass had hij al een tijdje, maar wordt nu ook iedere wedstrijd scherper in het afpakken van de ballen.
Thijs: Stootte in het begin Daniel naar de kroon als dromer en zocht vooral afleiding. Kan nu echt overal spelen en is superscherp. Vooral sterk als aanvallende middenvelder. Kilometervreter. Zijn schotkracht is een sterk punt en kan goed een tegenstander passeren.
Arthur: Liep meer dan hij zelf kon bijhouden en speelde daardoor soms in het begin eigenlijk maar 1 helft. Weet nu hoe hij moet doseren en is een alleskunner. Eigenlijk een ouderwetse spil. (Over)ziet en verdeeld het spel goed. Is overal en heeft een verwoestend schot. Zeer sterk aan de bal. Een goede mid-mid
Emre: Liep altijd wild in het rond, een ongeleid projectiel, maar weet inmiddels waar hij moet lopen. Soms lijkt het alsof hij er even niet bij is, maar dan ineens staat hij op de goede plek. Een echte vleugelspeler met oog voor de goal. Ook zijn snijdende pass levert vaak iets op.
Mels: Begon als een echte ouderwetse pingelaar. Liep zich vaak vast in de kluwe tegenstanders. Nu weet hij beter. Een echte spits met oog voor wie er het beste voorstaat. Als hij dat zelf is scoort hij mooie doelpunten, maar weet ook zijn medenspelers inmiddels blindelings te vinden. Een bijter. Een echte spits, maar kan ook goed vanuit het middenveld opereren.
Spier: Begon een beetje mat. Had vaak zoiets van.... lossen jullie dat maar op. Gaande weg wordt hij veel gebruikt als gatenvuller, omdat hij eigenlijk overal kan spelen. Wil het liefst voorin en heeft veel oog voor de goal, maar komt het beste tot zijn recht als hij het spel voor zich heeft. Erg sterk aan de bal, goede slidings en mooie aanvallen starten ook vaak bij hem.
Ravi: Begon als verdediger, mistte nog wel eens, omdat hij alles weg probeerde te punteren, of het nu de bal was of een tegenstander. Ontwikkelde zich als een goede scherpe verdediger en heeft inmiddels zijn plek gevonden in het doel. Heeft een katachtige reflex en houdt keer op keer het team in de race door zijn mooie reddingen. Uitschieten is ook een opvallende kwaliteit.
Elmo: Toonde regelmatig zijn handstand in het doel of hing aan de lat. Ontwikkelde zich wel als een goede keeper en misstond ook niet als verdediger. Was vooral een hele goede keeper op de lijn. Helaas was het vroege opstaan vaak een probleem en merkte Elmo dat het voetballen eigenlijk niet echt zijn ding was. Gelukkig laat hij nog wel zo af en toe zijn gezicht zien en blijft hij er toch wel bij horen.
16 mei gaan we weer op voetbalkamp.!!
Tot dan!
.jpg)
.jpg)
